Het einde van dit avontuur!

We hadden de Colakreek nog niet gezien, en dit wilde John niet zomaar laten voor wat het was.
Hij besloot dus op het laatste moment om ons dinsdag mee te nemen naar ginder.
met een busje vol ( ik, Lien, Annabelle, Ronald en zijn ouders, John en Patrick) reden we naar de Colakreek.
Het was een erg toffe dag!



En voor de nieuwsgierigen onder ons, het water had inderdaad de kleur van cola, maar plakte niet! ;)

Woensdag,
In de ochtend zouden we normaal gezien naar de generale repetitie gaan kijken van het schoolfeest. De musical is morgen, en deze zullen we dus net missen.
Normaal zouden onze evaluatieformulieren daar liggen, wat hadden we gedacht.. Dit was natuurlijk WEER niet in orde. We waren dus verplicht om nog langs de school te gaan en de formulieren op te halen. De voorstelling moesten we dus helaas laten voor wat het was.  Hopelijk krijgen we deze wel nog te zien op video!

Nog snel enkele souvenirs gekocht, en in de middag had ik ook nog een huisbezoek gepland. Ik zou langsgaan bij de ouders van het jongentje waarover ik mijn bachelorproef maak. Het was een zeer leuk en warm kennismaken met de ouders. echt een super lieve vrouw! Ook de cliënt is helemaal anders in zijn thuisomgeving.  We hebben onze mailadressen uitgewisseld en zouden contact houden ( ze zou me foto's sturen en mogelijke evoluties laten weten)

's avonds zijn we nog even lekker gaan eten, want koken de laatste avond voor vertrek.. NO WAY!
John & Ronald kwamen ook nog even langs om gedag te zeggen en ons een goede reis te wensen.

Nu richting België, wat best nog een lange rit wordt! Morgen worden we rond 13 uur al opgehaald.
Half 8 vrijdagochtend staan we weer op Europese grond, wel Nederlands grondgebied maar hoe dan ook, We zijn er weer! :)

De laatste dagen!

Afgelopen vrijdag was onze laatste stagedag. We hielpen nog wat met de kostuums en het decor voor het schoolfeest van aanstaande donderdag. Afscheid nemen gebeurde nog niet, omdat we woensdagochtend nog naar de generale repetitie komen kijken.


We hebben dus nog één week vakantie!
afgelopen weekend was het erg mooi weer ( na 4 weken minder). Zaterdag gingen we dan ook zwemmen en zondag trokken we naar White Beach!  & ja hoor ons kleurtje is er weer helemaal :)

Zondagavond was het afscheidsetentje van twee meisjes die ook op de Kangoeroeschool stage liepen.
We aten in het Pannenkoeken en poffertjeshuis.

Vandaag, maandag was het tijd om te shoppen en alle souvenirs binnen te halen. Deze avond is er een afscheidsetentje met onze huisgenoten en Jeffrey en John.
Dan hebben we nog twee daagjes te gaan voor we weer richting België trekken :)

See you soon!

Hindoestaans feest & Fatman Scoop!

Afgelopen zondag nam John ons mee naar een Hindoestaans feest.
Zijn zus had een vierde zoon gekregen en dit moest dus gevierd worden.
In deze cultuur is het krijgen van een zoon belangrijk omdat deze 'meer waard' zijn dan meisjes.
Het is zo dat de meisjes de jongens moeten kopen. De zus van John had een vierde zoon gekregen en deze wordt als een 'God' gezien  waarvoor men dus een feest moet organiseren.


We kregen vele typische Hindoestaanse hapjes zoals Bara,.. en we kregen als maaltijd roti.
We moesten allemaal op een rij gaan zitten en de Hindoestaanse mannen kwamen met grote emmers eten rond en schepten op ons bord. Eten doen zij met de handen. Grappig om te zien!

Het haar van de vierde zoon werd ook afgeknipt en geschoren. Nadien was er een feest.





Dinsdagavond trokken we eerst naar de Zus&Zo , daar was een typisch Hollands feestje aan de gang wegens Koninginnedag. Nadien trokken we met ons zeven ( onze drie andere huisgenoten en John & Jeffrey) naar Blue Bell. Een discotheek waar Fatman Scoop deze avond zou optreden.
Het was een erg vet feestje!  We dansten er tot een uur of 5 en zochten daarna ons bed op.

Nog één weekje te gaan en we komen weer richting Belgenland!

Overbridge, trouwfeest enzo!

Afgelopen zaterdagavond nam John ons mee naar een Javaans trouwfeest.
We waren erg nieuwsgierig over hoe dit er zou uitzien en er aan toe zou gaan.
Er werden ongeveer 300 gasten verwacht.
Toch moeten we toegeven dat het trouwfeest een beetje tegenviel. Mensen dansten en er was een live band met erg rare muziek, maar verder gebeurde er erg weinig. ( De trouwfeesten bij ons zijn leuker)
Wat wel grappig was, is dat iedereen een doosje kreeg met eten in, babi met kip zoals je deze zou gaan afhalen.


Zondag,
Vandaag trokken we samen met John, Lisa ( onze huisgenoot) en een vriendin van haar naar Overbridge.
Overbridge is een beetje zoals White beach, dus een aangelegd strandresort, maar alleen mooier en groter.
John had allerlei lekker mee zoals altijd zodat we heerlijk konden eten.
We zwommen, zonden en maakten een wandeling om vervolgens terug naar huis te gaan.

Maandag-vrijdag
Vandaag moesten we opnieuw naar onze stageplaats. We helpen wat bij het maken van kostuums voor het schoolfeest.

Vrijdag echter, kreeg ik plots erg hevige steken in de buik, waardoor ik duizelig werd en bijna flauw viel. Twee andere studenten die net in de buurt waren konden me nog net ondersteunen en op de grond leggen.
De tijd erna, een hel!
We werden naar een dokter gestuurd, helaas was die net gestopt met werken waardoor we terug moesten keren naar de school.
Dan maar naar het ziekenhuis!
Daar hebben ze een bloedonderzoek, urineonderzoek en een echo uitgevoerd. 6uur lang hebben we daar gezeten en gewacht.  Met als resultaat... Ze hebben niets gevonden, Leuk zeg!
De steken waren ondertussen wel minder en waren overgegaan in draagbare buikpijn. Hopelijk is alles snel beter!

Vrijdagavond, heeft John voor ons gekookt.We hebben voor het eerst kaaiman gegeten ( best wel lekker)
Daarna hebben we nog een gezelschapsspelletje gespeeld en er een gezellige avond van gemaakt. We konden bij hem overnachten en de volgende middag bracht hij ons terug naar huis.

Opnieuw naar stage

De vakantie kon helaas niet blijven duren, en maandag ( toch twee dagen vroeger dan verwacht) moesten we opnieuw starten in de Kangoeroe School.
Wanneer we op school aankomen blijkt dat de directrice nog de hele week in Nederland is. Ze zou echter onze tussentijdse evaluatie in orde maken en de leerlingenbegeleider aanstellen om ons op te volgen. helaas had ze dit nog niet geregeld voor de vakantie.
Afgelopen week hebben we dus eigenlijk niets te doen gehad.
Het weer is hier de afgelopen dagen ook minder ( nog steeds erg warm maar heel wat tropische regenbuien). Veel valt er in zo'n weer dan ook niet te doen. Al ziet het er sinds vandaag weer beter uit!

Dit weekend, vrijdag en zaterdag, gaan we naar een Javaanse bruiloft.
John, de locale surinamer die we hier kennen, vroeg ons mee.
We waren meteen zeer enthousiast want dit lijkt ons erg leuk om eens mee te maken!
En op die manier hebben we alweer mooie vooruitzichten voor het weekend.

Nog een drietal weken oftewel een 20tal dagen en ons avontuur zit er al weer op!
Met gemengde gevoelens zal ik dit avontuur afsluiten.
Jammer dat ik dit toch wel mooie land na dit drie maanden als mijn 'thuis' te zien zal moeten verlaten.
Maar toch ook heel erg blij dat ik opnieuw in mijn vertrouwde omgeving zal zijn met mijn vrienden.

Galibi

Donderdag en vrijdag hebben we ons een tweedaagse trip naar Galibi tegoed gedaan.
We vertrokken al om 8uur in de morgen voor een lange rit met een busje. Hier en daar stopten we even om enkele bezienswaardigheden te bekijken. Na een drietal uur kwamen we aan in Albina.
Daar namen we boot richting het eiland Galibi, een tocht van 1u30.
Maar wat een boottrip! De gids had op voorhand gezegd dat we nat zouden worden,
maar dit namen we natuurlijk met een korrel zout.
Het water was erg onrustig en we waren ploedernat, tot op het ondergoed. :)


 
Eens aangekomen, konden we verse kleren aantrekken en kregen we een maaltijd.
Nadien bezochten we enkele dieren en hadden we wat vrije tijd.

Na het avondeten, rond een uur of acht moesten we opnieuw de boot in.
Dit was best beangstigend omdat het pikkedonker was!
Na een boottrip van 30 min kwamen we aan op het strand waar we de reuze schildpadden zouden zien.
Echt prachtig was dit, zo'n grote beesten had ik nog nooit gezien!
We konden mooi zien hoe de dieren aan land kwamen, maar van het minste licht gingen ze weer het water in.
We zagen ze ook eieren leggen en deze verstoppen onder het zand.
We maakten een strandwandeling in het donker en zagen er zo een heleboel!

De volgende dag keerden we terug met de boot en maakten we nog eens stop in Frans Guyana.
Op die manier voelden we ons even terug in Europa!

De eerste week vakantie.

maandag
Vandaag hebben de vlindertuin in Lelydorp bezocht. Ze kweken er poppen om deze te exporteren naar andere landen zoals Zwitserland en Engeland. We maakten kennis met het volledige proces van "ei - rups - pop - vlinder".  Dit aan de hand van een rondleiding, wat het bezoek wel interessanter maakte.
We zagen ook zeer veel mooie vlinders in alle kleuren en vormen.

Dinsdag
Vandaag genoten we van een dagje vakantie, naar de supermarkt, enkele winkeltjes binnenlopen,...
Deze avond aten we een kleinigheid in zus&zo. Daarna genoten we samen met onze twee andere huisgenootjes van wat borgoe-cola op de binnenkoer voor we ons bed inkropen.

Woensdag
Vandaag is Lien jarig! Ik was al vroeg opgestaan om de woonkamer te versieren met ballonnen, cadeau'tjes en kaartjes van het thuisfront.
Ik verraste en trakteerde ze in de ochtend op een ontbijt/brunch. Daarna besloten we om te genieten van de zon en het zwembad op te zoeken.
's avonds had ik nog een verrassing gepland, we zouden een uurtje kunnen genieten van wellness ( heerlijk was dat). De verrassing was compleet wanneer ze een grote gedekte tafel zag wanneer we terug thuis kwamen. Ze begreep er niets meer van.
Stiekem had ik met de andere huisgenootjes afgesproken dat ze iets lekkers zouden maken en we hebben enkele andere studenten en vrienden uitgenodigd om een klein feestje te houden op de binnenkoer.
Dit duurde tot de vroege uurtjes. Een geslaagde verjaardag lijkt me!

Voor de rest van de week hebben we nog geen grootste plannen. Vrijdagavond gaan we opnieuw stappen in de stad. Ditmaal in discotheek Touché.
Zaterdag + zondag neemt John (onze lokale vriend) ons mee naar de Colakreek om te genieten van de natuur en te relaxen. 

start van de vakantie en Paradise Island

Holi Phaghwa

Woensdag, de eerste dag van de vakantie, was er meteen het Holi Phaghwa festival.
Rond 12 uur vertrokken we naar enkele anders stagiaires die een beetje verder verblijven.
Allemaal mooi in het wit vertrokken we richting de Palmentuin.

 Het duurde niet lang voor onze witte kledij een mengeling van verschillende kleuren werd.
Roze, blauw, groen, geel,.. alle kleuren kwamen een bod. Het was een waar poederfeest!
Nadien trokken we naar het Onafhankelijkheidsplein waar het echte festival plaatsvond met 2 podia.
We dansten en bepoederden elkaar tot een uur of 10. Toen waren we helemaal smering en uitgeteld en besloten we 2 uurtjes voor het einde naar huis te gaan waar we ons konden wassen.
Ook dat leek gemakkelijker dan het was. De kleurrijke verf ging er minder goed af dan verwacht.




Paradise Island

Donderdagavond vertrokken we naar Sjon zijn huis waar we konden overnachten. Dit omdat we de vrijdagochtend al om 5uur in de ochtend moesten vertrekken richting Brokopondo Stuwmeer.
2 auto's geladen met mensen en gerief vertrokken we voor een rit van 2 uur met de auto. We waren met zijn 12'n. Ik, Lien, Ronald ( huisgenoot) en een auto vol Surinamers. Het was fijn om eens alles volgens hun manier van leven te doen.

Nadien moesten we al het materiaal verslepen op een bootje, krap was dat! Wel een ongelooflijk mooi uitzicht, onbeschrijfelijk!
Na een uurtje varen kwamen we aan op... "Het paradijs".

Het onbewoond mini-eiland waar de de komende 2 dagen op zouden verblijven was echt prachtig. Het leek op een Expeditie Robinson eiland of een eiland uit een sprookje.
Meteen maakten we een kamp en gingen we aan het hengelen om vis te vangen. Zodat we dit 's avonds zouden kunnen eten.
We wandelden ook even langs het water en in de bomen merkten we plots een aapje. We waren dan toch niet alleen op het eiland...

's avonds werd er heerlijk voor ons gekookt en maakten we een groot kampvuur.
Doch kregen we ook slecht nieuws. De neef van de bootsman was overleden en dus moesten we zaterdag in in plaats van zondag al opnieuw naar huis.
De Surinamers gingen ook op jacht naar Kaaimannen. Dit was Lien en mij toch iets te wreed en dus besloten we om niet mee te gaan.
Na een kwartiertje kwamen ze terug, met jawel één kaaiman die ze hadden doodgeschoten.
Ze ontvelden hem nadien en haalden al de ingewanden er uit. Echte oermensen dus!

Het slapen was ook geen lachertje, op wat harde keien met een snurkende Surinamer naast ons.
De volgende dag waren die mensen alweer om half 5 uit de veren. Terwijl Lien en ik nog doodmoe waren.
Rond een uur of 7 stapten we weer op de boot om opnieuw te gaan vissen.
We hebben heel wat gevangen en hebben zelf piranha kunnen binnenhalen!

Het was echt een onbeschrijfelijk uitzicht en een onbeschrijfelijk avontuur!

mooie vooruitzichten

Gisteren zijn we even het nachtleven van Paramaribo ingetrokken samen met twee locals, onze huisgenoot en een vriend van hem. Tot in de vroege uurtjes dansten we in Zsa Zsa Zsu. Een plaatselijke discotheek waar op zaterdag veel volk op af komt.
Vandaag hebben een tripje met de dolfijnen en kaaimannen spotten op het programma staan.

Nog twee dagen stage en dan is het paasvakantie voor ons! Deze wordt ingezet met het Holi Phagwa feest.
Dit is een feest van de Hindoes, een poederfeest die de dinsdagavond wordt ingezet met een groot vuur waarbij men een pop verbrand. De volgende dag wordt er vooral lekker  gegeten en beklad iedereen elkaar met poeder!

Dinsdag wordt op de school Holi Phagwa gevierd. Dit met een groot paasontbijt en ook hier wordt er met poeder gestrooid.
 Woensdag is er op het onafhankelijksheidsplein het Holi Phagwa festival met VEEL poeder en een hele boel optredens. Iets om naar uit te kijken dus en dit voor wel 12 uur lang!


En dan is er eindelijk vakantie.
Met enkele locals maken we vrijdag-zaterdag-zondag een tripje waarbij we naar het stuwmeer trekken.
We zullen er een mini expeditie Robinson avontuur opzitten hebben. Want we verblijven er drie dagen op een eilandje.
Waarbij we onze eigen slaapplaats zullen moeten bouwen.
We zullen er ook vissen vangen en kaaimannen jagen om deze nadien op te eten. 
( wat de smaak betreft heb ik mijn twijfels over) en in de avond maken we een gezellig kampvuur.

We hebben dus heel wat op het programma staan,
laat maar komen!

moeilijke klas

De afgelopen drie dagen staan we in een klasje van het eerste leerjaar.
De juf is afwezig omdat ze les geven aan deze kinderen niet meer ziet zitten.
Het is een erg lastige klas die zeker en vast hulp nodig heeft. Sinds woensdag moet de stagiair leerkrachtenopleiding de volledige lessen overnemen, en hebben Lien en ik de opdracht gekregen om te helpen en te observeren.
Dit in de hoop dat we met oplossingen boven water komen.
Want op dit moment is de klas onhandelbaar.


De kinderen zetten een grote mond op tegen elkaar maar ook tegen ons
"hou je bek" en "ga terug naar je land" zijn dingen die we bijna dagelijks te horen krijgen.
Schoppen en slaan kunnen ze ook als de beste.
Er moeten dus dringend maatregelen genomen worden want de juf wil niet terugkomen zolang er geen verandering komt.

Gisteren nog werd ik geschopt door één van de jongentjes die ik hardhandig wilde aanpakken omdat deze niet wou luisteren. De harde aanpak is dus ook helemaal geen oplossing.
Vandaag kreeg de stagiaire die les geeft nog een grote streep op haar arm door de nagels van een van de leerlingen.
Dit weekend steken Lien en ik even de koppen bij elkaar om te kijken wat we kunnen betekenen voor de school en voor de klas.
We kunnen helaas geen blijvende ondersteuning geven naar de stagiair en de klas toe, want hebben nog een bachelorproef waar dringend aan gewerkt moet worden!
Dit was echter ook een mooie bachelorproef geweest voor een van ons beiden, maar de directrice zag helaas veel te laat de ernst van deze problemen in.
Blij dus dat het weekend is en we even kunnen uitrusten!

Mama en papa zijn hier ondertussen ook al een week, vandaag maken ze nog een twee-daagse uitstap en zondag vertrekken ze helaas alweer naar het koude België. 

De kangoeroeschool

Sinds maandag zijn we actief aan het werk bij de Kangoeroe Community School,
Een brede school die zowel opvang biedt aan baby's als onderwijs aan kleuters, peuters en kinderen van de lagere school.

We hebben er voorlopig de taak gekregen om van elke leerling een leestest af te nemen, 190 leerlingen, dus werk genoeg!
Daarnaast moeten we voor de iets pientere leerlingen uit de klas nieuwe uitdagingen zoeken.
De toegankelijkheid van de school onderzoeken,  en tal van andere taken.
Onze stage lijkt dus in orde te zijn, onze bachelorproef daarentegen is nog steeds één grote ramp.

We beginnen ons hier steeds meer en meer thuis te voelen in Suriname, vooral de warmte en de vriendelijke mensen kunnen ons wel bekoren. Nog twee maandjes te gaan en we begeven ons alweer op het hopelijk inmiddels warmere België.
Deze avond hebben we nog een etentje met allemaal studenten uit Nederland en België.
Uitkijken naar dit weekend en naar de komst van mama & papa!

Werk & rust

Afgelopen twee dagen konden we eindelijk starten met stage. We werkten met kindjes met een verstandelijke beperking. Elk stonden we in een aparte leefgroep en draaiden we mee met de dagelijkse routine.
Duidelijk dat de vakantie voorbij was, want om 5.30u liep de wekker af zodat we stipt om 7uur konden beginnen.  De begeleiders waren erg vriendelijk en probeerden ons zo goed mogelijk te helpen.
We hebben ook kennisgemaakt met de kangeroeschool, waar Lien en ik stage zullen lopen.
We zullen er actief tewerkgesteld worden in het zorgteam, zullen twee kindjes met een beperking die daar les volgen begeleiden en we kregen ook te taak om leestesten af te nemen.
Maandag gaan we hier met volle moed aan de slag en alles lijkt dus eindelijk goed te komen!

Vandaag, zaterdag was eens lang slapen dus wel verdiend. We zijn ook naar White beach getrokken. Een aangelegd 'strand' aan de surinamerivier. Erg mooi en gezellig om te liggen!

nieuwe stageplaats

Na heel wat afwachten is het eindelijk zover, we hebben een nieuwe stageplaats gevonden!
Anniecreche, een stichting die kinderen tussen 0 en 8 jaar opvangt met een verstandelijke beperking.
Vanaf donderdag kunnen wij hier aan de slag!

Daarnaast zouden we waarschijnlijk ook van start kunnen in de nabijgelegen school waar er naschoolse opvang voorzien wordt. Dit voor twee dagen in de week.
Hierdoor zullen we waarschijnlijk nog heel wat verloren uren kunnen inhalen :)
Vandaag kunnen we dus nog een laatste dagje genieten van twee weken vakantie.
De tijd gaat hier behoorlijk snel en zal waarschijnlijk nog sneller gaan wanneer we aan het werk zijn.
Volgende vrijdag komen mama & papa al op bezoek!

Richting het oosten!

Richting het oosten!

Na gisteren een vrijdagavond te spenderen met wat lokale bevolking trokken we met een huurauto naar het oosten van Suriname.
Gisteren werden we meegenomen naar een exclusief feestje( met zwembad!) door onze huisgenoten. Deze waren uitgenodigd door een Braziliaan die hier voor de ambassade werkt. Nadien trokken we nog naar 't Vat, een plaatselijk danscafé waar we enkele salsa moves aangeleerd kregen.

Deze ochtend prikte het in de ogen maar al vroeg waren we op omdat we graag een auto wilden huren met Ronald & Anna ( onze twee huisgenoten)
We wilden graag richting Brokopondo, helaas waren de hiervoor uitgeruste auto's reeds allemaal weg. Dan besloten we maar richting het oosten te trekken met een lichtere wagen.
We bezochten er Nieuw-Amsterdam en een oude fabriek waar er vroeger rum werd gemaakt.

de moed die ons in de schoenen zakt.

Vandaag was onze eerste dag stage..
Dit verliep heel wat minder vlot dan verwacht.
We waren goed begonnen en waren reeds om 6.30 vertrokken om op tijd te zijn.
na meer dan 1.30u onderweg vonden we eindelijk het schooltje.

Eens daar aangekomen werd al snel duidelijk dat dit geen goede stageplaats is voor een orthostudent.
Er zijn enkele klasjes van een 5tal leerlingen met een juf die lesgeeft.
Waarbij het de bedoeling was dat wij observaties deden...
Wij kunnen daar dus als ortho's zeer weinig betekenen. We hebben dit dan ook meteen gemeld aan het hoofd van de school.Dit was niet eenvoudig om te vertellen, maar ze waren zeer begripvol. Op die manier werden ook onze begeleiders vanuit het pedologisch instituut op de hoogte gebracht.
Zij begrijpen blijkbaar niet dat we naast onze bachelorproef ook een echte stage moeten lopen, waarbij we met de kinderen moeten werken en ze  begeleiden, activiteiten geven. We hebben dit reeds met handen en voeten proberen uitleggen, maar ze lijken dit maar niet te begrijpen.
We zien dus onze stage zowat in het water vallen, alsook onze bachelorproef...
Hopelijk komt alles goed maar op dit moment hebben we er geen goed oog op.

Brownsberg

Slechts twee dagen in Paramaribo, maar toch besloten we al een tripje mee te pikken aangezien we bezoek hadden van 4 medestudenten ortho die verblijven in Nieuw Nickerie.

We trokken het binnenland in, richting Brownsberg.  Na een bewogen rit van een dikke 2 uur kwamen we aan in onze 'verblijfplaats'. We hangden meteen onze hangmatten op en trokken het tropisch regenwoud in richting de watervallen.
Wat een tocht, maar méér dan de moeite waard en een welverdiende verfrissing!

's avonds kregen we een heerlijke maaltijd van onze reisgids, werden we verwend met wat heerlijke Borgoe (surinaamse rum) en de avonturiers onder ons maakten een kampvuur.
De nacht, in de hangmatten welliswaar, verliep heel wat minder vlot en gekraakt stonden we op deze ochtend. Er wachtte ons alweer een helse toch door het regenwoud richting de witte kreek.

Het had de hele nacht geregend en het bleef ook regenen, waardoor het er spekglad bijlag. Eens bij de kreek aangekomen konden we er zwemmen.
We allemaal onszelf overtroffen en deze tocht zonder problemen afgerond.
We hoopten heel wat dieren te spotten in de 'bussche', helaas bleef het enkel bij wat kikkers, krabben en wat brulapen in de verte die om een vrouwtje aan het vechten waren.

Deze trip was het perfecte begin van een mooie drie maanden die zullen volgen.
Morgen nog een dagje uitrusten, voor we maandag beginnen aan onze stage.

aangekomen!

Na een reis van van bijna 20 uur,
heel wat problemen met ons visum en een turbulente vliegreis,
kwamen we gisterenavond eindelijk toe in onze woning.
Na een korte kennismaking met de huisbaas en één van onze 2 medebewoners besloten we al gauw om ons bedje op te zoeken!
Al was dit moeilijker dan gedacht ; Jetlag!
Ook het zweet brak overal uit.

Deze ochtend waren we al vroeg uit de veren,
Tjitra(onze contactpersoon) kwam ons ophalen voor een kennismaking met het pedagogisch instituut, een bezoek aan de vreemdelingendienst en een rondrit in de stad.
Maandag start onze stage, dus we kunnen nog even uitrusten en de stad wat verkennen.

Op naar de vele avonturen en onvergetelijke ervaringen van de komende weken!

Eindelijk...

Na alle moeilijkheden en onzekerheden van de afgelopen maanden, lijkt alles stilaan op zijn plooien te komen, en mogen we zeker zijn van ons vertrek naar Paramaribo.

12 februari is het zover, een avontuur van een drietal maanden in Zuid-Amerika, een ervaring waar ik reeds jaren van droom en eindelijk werkelijkheid lijkt te worden. 
Samen met Lien & Tiffany ben ik vastbesloten om daar een fantastische tijd te hebben en een zakje (of zeg maar valies!) vol ervaringen en verhalen weer mee te nemen naar huis!
We verblijven er in een huisje samen met twee Hollandse studenten. We werken er in een schooltje voor buitengewoon onderwijs met kinderen die leerproblemen hebben.

Via deze blog kunnen de thuisblijvers toch wat op de hoogte blijven van de vele avonturen.  Mijn vriendjes zullen zeker gemist worden, maar hé - we kunnen nog feesten voor mijn vertrek en een driedubbel feesten wanneer ik terug ben ( met een volgeschreven boekje).

Ruben, jou hier achterlaten maakt het ontzettend moeilijk voor mij, maar ook voor jou. Toch ben ik blij dat je me deze kans gunt, en je er altijd voor mij zal zijn.  Het zal nog zo fijn zijn om jou na 3 maanden opnieuw in mijn armen te kunnen sluiten en de vele verhalen met jou te kunnen delen. 
Ook mama en papa, dankjewel voor deze kans & jullie zullen ook gemist worden! 

ONLINE COUNTDOWNS